Model 440 pokazano po raz pierwszy w czerwcu 1988 r. Był to 5-drzwiowy samochód rodzinny, dzielący technikę i technologie ze sportowym coupe 480. Tym samym Volvo zademonstrowało na bardzo serio, że przedni napęd to odpowiedni kierunek w rozwoju aut. Prace nad samochodem, który później nazwano „440”, zaczęły się jeszcze w roku 1978. Był to nowy projekt, który miał przeprowadzić firmę Volvo i jej samochody w przyszłość. Zabawa polegała na swobodnym myśleniu i dążeniu do gwiazd – więc cały projekt nazwano „Galaxy” („galaktyka”).
We wrześniu 1980 r. gotów był pierwszy prototyp z napędem na przednie koła. Choć jego zadaniem było testowanie najróżniejszych funkcji, jego wygląd już wówczas bardzo przypominał samochód, który później nazwano „modelem 440”. Prototyp jednak nosił nazwę G4 i nosił już cechy, do których dążyło Volvo. Miał przedni napęd, dawał radość z prowadzenia. Wnętrze było przestronne, ale wymiary zewnętrzne pozostały kompaktowe. Projekt „Galaxy” zaowocował sporo potem stworzeniem aż dwóch modeli. Większy, 850, zaprezentowany w lecie 1991 roku, miał największy wpływ na rynek, ale to program 400 jako pierwszy przyniósł owoce już w kilka lat wcześniej. Tę część projektu przejęły firmy podległe Volvo w Holandii w roku 1992 – i to tam kontynuowano prace rozwojowe.
Pierwszym z nowych, przednionapędowych modeli Volvo było sportowe coupe 480, które oficjalnie zaprezentowano na salonie genewskim w 1986 r. Choć był to model niszowy, zrobił ogromne wrażenie i przetarł drogę dla pokazanego w dwa lata potem 440 – auta, które zdobyło mnóstwo klientów w klasie średniej niższej. Volvo 440 było nowoczesnym hatchbackiem z praktyczną kanapą dzieloną na dwie części. Konsola centralna kokpitu była skierowana w stronę kierowcy, ułatwiając mu dostęp do elementów sterowania. Stylistyka wykończenia wnętrza nawiązywała do serii 700, co widać było także w gładkich burtach i niemal pionowo ustawionych szybach bocznych. Wszystkie silniki były 4-cylindrowymi konstrukcjami z pojedynczym wałkiem rozrządu w głowicy, a gama rozciągała się od 1,6 l aż po 2,0 l, w tym 1.7 Turbo.
Oczywiście priorytetem było bezpieczeństwo – hamulce z systemem ABS były dostępne jako opcja już w roku 1989. Napinacze pasów bezpieczeństwa i airbagi były montowane opcjonalnie od rocznika 1991, zaś zintegrowany system ochronny w kolizjach bocznych Volvo, SIPS, wprowadzono w tym modelu w roku 1994. Model ten produkowany był w Limburgii, w holenderskim mieście Born, gdzie wytwarzano poprzednie modele Volvo – 340/360 – i gdzie powstawał także model 480.
Kolejny model serii 400 – 460, sedan na bazie 440, dłuższy o 10 cm – pokazano w roku 1989. Produkcję Volvo 444 60 zakończono w listopadzie 1996 r.; jego następcy – S40/V40 – byli wówczas wytwarzani równolegle do serii 400 przez ponad rok.
Osiem faktów o Volvo 440, których nie znaliście:
- Volvo 440 było także dostępne w wersji policyjnej – było wykorzystywane jako standardowy radiowóz zarówno przez krajowe siły policyjne, jak też przez lokalne służby porządkowe w takich krajach, jak Holandia.
- Seria 400 nigdy nie była oferowana w wersji kombi, ale dwie zewnętrzne firmy designerskie proponowały swym klientom takie odmiany. ASC Detroit ze Stanów Zjednoczonych stworzył design i plany konstrukcyjne, zaś francuski Heuliez zbudował prototyp 440 kombi. Jeden z tych samochodów stanowi dziś element kolekcji w Muzeum Volvo.
- Projekt Volvo 440 stworzył Peter van Kuilenburg, designer w Volvo Car B.V., ale jego kształt bazował na prototypie G4, narysowanym przez szefa Działu Designu – Jana Wilsgaarda.
- Pewna holenderska firma oferowała zestaw do przeróbki na kombi. Klapa bagażnika była usuwana i w jej miejsce montowano dach, boczne okna i klapę z włókna szklanego. Volvo nie miało z tym nic wspólnego – nawet nie wyraziło zgody na takie zabiegi „tuningowe”.
- W roku 1992 w serii imprez rallycrossowych brało udział Volvo 440, do którego zamontowano silnik Volvo 2.3 16V o mocy 715 KM. Auto to miało także napęd 4×4.
- Model 440 Turbo był seryjnie wyposażany w komputer podróżny, który wyświetlał zużycie paliwa, średnią prędkość, zasięg, temperaturę oleju i płynu chłodzącego, a także temperaturę zewnętrzną. Po włączeniu zapłonu, wyświetlacz pokazywał komunikat „OK”, jeśli poziom oleju był prawidłowy.
- 1 grudnia 1991 r. Volvo Car B.V. zakończyło produkcję serii 400. Dalszym wytwarzaniem zajęła się firma NedCar B.V. Nowy producent był wspólną własnością rządu holenderskiego, Volvo Personvagnar AB oraz Mitsubishi Motors.
- Poprzednikiem serii 400 był pojazd koncepcyjny LCP 2000. Projekt „Light Component Project” zapoczątkowano w roku 1983, a jego produktem był ultralekki pojazd, w pełni jeżdżący. LCP 2000 stworzono z różnych lekkich materiałów. Miał poprzecznie zamontowany silnik i napęd na przednie koła.
Materiały powiązane